Dank jongens, leuk om te lezen, we gaan door:
Die avond val ik gelukkig in slaap, een ervaring rijker en ik slaap de slaap
der onschuldigen.
De volgende dagen vliegen voorbij en voor ik het weet is het alweer tijd om terug te keren
naar Bangkok.
Also geschiedde, deze corpulente westerling gedroeg zich natuurlijk voorbeeldig en al linksrijdende
kwam ik terug in bangkok waar ik de auto in kon leveren.
Daarna de hele dag in bangkok rondgehobbeld, monniken in de boot, de tuktuks, de vele markten, leuk om te zien.
Terug op mijn hotel in bangkok, bedacht ik me dat ik nog een zonsondergang wilde zien vanaf een van
de twee skybars die bangkok rijk is.
Zo tegen half 5 naar buiten en ja hoor, het verkeer zit muurvast, ik moet wanhopig gekeken hebben
want mensen meden me, en ze keken ietwat angstig naar me.
Uiteindelijk kom ik tot de conclusie dat ik nog maar een optie heb, en dat is de motorbike taxi
als je geen suicidale neigingen hebt, zul je deze optie waarschijnlijk nooit nemen, of zelfs maar overwegen,
maar een wanhopig man, neemt roekeloze keuzes.
Het idee is als volgt, zet een thai onder invloed van dope en yaa baa (de plaatselijke drugs) op een opgevoerde
motorbike en vertel dat ie per ritje betaald krijgt.
Men zoeke een ietwat argeloze toerist, biede hem een ritje aan voor 50 baht (1,25 euro) en geef hem een
helm welke hij toch niet oppast, omdat de maatvoering niet echt overeenkomt met onze westerse
waterhoofden.
Vervolgens heb je nauwelijks tijd om je vast te houden, want de driver geeft al volgas weg voor je goed
en wel achterop zit.
Deze spuit door het verkeer, met een ware doodsverachting, mensen onder de dope denken al snel dat
ze onkwetsbaar zijn en dit zijn de ingredienten voor een dolle rit.
Toeterende auto's, gierende remmen, uitlaatwalmen, en een paar keer je knietjes tegen een zijspiegel
is voldoende om zelfs de meest geharde veteraan zijn ogen te doen sluiten.
U zult begrijpen, lieve lezer, dat mijn zenuwen inmiddels afgestompt zijn, als de CIA een nieuwe verhoormethode
zoekt omdat waterboarding niet meer effectief blijkt, kan ik volmondig deze voorstellen.
Doornat van zweet, kom ik uiteindelijk aan bij de skybar, de 102e etage, dus de lift doet er even over
Lang genoeg voor mij om me gelukkig te prijzen dat ik nog leef en toch op tijd ben voor de sunset.
Eenmaal bovenaangekomen, wordt mij de toegang ontzegd, ik draag een korte broek, en de regel is een lange broek,
jammer de bammer.
Gelukkig voor mij kan ik voor een appel en een ei een leenbroek krijgen, helaas wederom in de maten XS, S en XXS
, de S past het beste en met een flink hoogwater broek betreed ik het dakterras.
Colaatje, 6 euro, ach, daarom zie ik hier alleen maar westerlingen, logisch.
Ik hang wat rond, mijd met opzet de vele zoute pinda's omdat ik anders arm wordt van de rekening en wacht op het
moment supreme.
Een half uur later is het zover, de zon zakt en raakt de smoglaag, wat resulteerde in een hele fraaie
oranje/bruine viezige lucht.
De camera in de aanslag kan ik enkele foto's maken en 20 seconden later is het verschijnsel weer weg.
Precies op tijd.
Daarna neem ik de relatief veilige skytrain terug naar het hotel en loop tegen een van mijn fotocollegae op.
Deze is reeds vele malen vaker in bangkok geweest en stelt voor om wat te drinken.
Altijd leuk, morgen vlieg ik door naar Phuket, dus tja, waarom niet.
Hij kent een leuke bar, in soi Cowboy.
(achteraf een van de louche straatjes voor volwassen vermaak, maar dat wist ik toen nog niet).
Hij zeult me mee een bar binnen, welke erg donker is en vol met dansende dames op de tafels, blacklight alom en we gaan aan tafel zitten.
Biertje voor hem en een colaatje voor mij, kom ik tot de ontdekking dat de aanwezige dansende dames
volledig gekleed in hun eva kostuum gaan.
Mijn collega kijkt halsreikend omhoog, terwijl de dames overstappen op onze tafel en hun dansje voortzetten.
Ik ben ietwat verbrouwereerd, en kijk bijzonder aandachtig en strak naar mijn cola.
(ik geloof niet dat ik ooit zo lang en zo geconcentreerd de bubbels in de cola bestudeerde)..
Na een tweetal drankjes is ben ik er klaar mee, en wil ik terug naar het hotel.
op dat moment gaat er buiten een bel, en een kar volgeladen met insecten komt voorgereden.
De dames kleden zich snel schaars aan en snellen zich naar buiten, wild graaiende in de bakken met
gefrituurde insecten.
Volgens mij sta ik erbij te kijken met een gezicht als een oorwurm, want een van de dames kijkt me
lachend aan en houdt haar zakje open, gevuld met lekkere insecten, voor mij om er een te proeven..
Tja, die dikke kakkerlak zie ik niet zitten, maar een klein sprinkhaantje, durf ik wel aan.
Ze pakt hem voor me, breekt de pootjes eraf en smullen maar.
Ogen dicht, hap lucht, ding erin, kauwen, kauwen kauwen en slik, weg.
He, maar dat smaakt eigenlijk helemaal niet vies, eigenlijk smaakt het net naar chips. Al betwijfel ik
of het nederlandse publiek klaar is voor de lays kakkerlak, de croky meelworm of andere varianten.
Ik proef nog een zijde rupsje, levend en wel en vind het welletjes.
Etenstijd, en ik struin terug naar mijn hotel.
Onderweg kom ik openlucht restaurantjes tegen waar men zit op 20 jaar oude blokker stoelen, meestal met
3 of nog minder poten, een oude tv die op een thaise soap staat en een soort bbq met vlees.
Ik besluit mijn geluk te beproeven en strijk neer tussen de thaise mensen. Ik wijs blind een plaatje aan
en 10 minuten later komt er een bord (niet al te schoon overigens) gevuld met rijst en kip mijn kant op.
Wonderbaarlijk is het lekker, en de rekening inclusief een halve liter pepsi, is maar liefst 35 baht, nog geen euro.
Dag 12, Phuket time.
De dag is aangebroken, ik ga op bezoek bij een goede kennis van mij, welke een hollande bar heeft in Patong.
Een bar annex guesthouse dus je kunt er ook blijven slapen in een van de 2 kamers welke hij ter beschikking heeft.
Ik ga pas in het begin van de middag weg dus heb de hele ochtend nog de tijd, ik loop langs boxing stadium Lumpinee.
Warempel, ik kan me nog net inschrijven voor een training muay thai.
(nu heb ik de conditie van een bokszak, en ook wel de uiterlijke kenmerken hiervan, dus dat moet goedkomen)
Het inschrijfgeld is 3 euro, en daarvoor krijg ik 3 uur les van de meesters.
Voor de kenners, ja inderdaad. Lumpinee is het belangrijkste en grootste boxing stadium in bangkok welke vele kampioenen
onder haar hoede heeft gehad. Ze konden waarschijnlijk niet dieper zinken dan mij toelaten...
Ik krijg een broekje, een shirtje en handschoentjes, en we beginnen met de warming up.
Warm had ik het al, en na 5 minuten ben ik afgepeigerd, opdrukken, touwtje springen, rennen, springen, en dat in 35 tot 40 graden celsius.
Na de warming up van 15 minuten krijgen we een tegenstander toegewezen, ik krijg een meisje, van hooguit 20 jaar als tegenstandster.
Bij het aanvangen van de oefeningen, gaat ze er meteen vol in, en ik doe mijn best om zoveel mogelijk klappen
te vangen met mijn aerodynamische lichaamsbouw.
Dit lukt, en al spoedig heb ik het idee dat ik onder de beurse plekken zit. Pijn overal en daar betaal ik voor.
Dat meisje kan pittig hard slaan, en om eerlijk te zijn, lijkt ze wel veel sterker dan ik, sneller, meer kracht, leniger.
(al is dat laatste niet heel moeilijk)...
Shit, ik word hier afgerost door een meisje van net 20, dat gaat niet helemaal zoals ik dat voor ogen had.
Na een aantal rondes klappenvangen, waar ik talent voor blijk te hebben, ben ik stuk.
Onder de douche sta ik uit te hijgen, en tot mijn grote verbazing komt ook mijn tegenstandster onder de douche.
Een beetje beschaamd, vraag ik me af of de boel gemengd is.
Dan stapt ze onder de douche en zie dat ze eigenlijk een hij is. Of een hij is die nog een zij moet worden.
Dat maakt het minder erg, dan ben ik in elkaar geramd door een kerel, en dat is minder beschamend
Kathoeys zijn een derde geslachtsvorm in thailand, voor de wet hebben ze ook een eigen gender, ze zijn het enige land waar ze wettelijk
drie geslachten hebben, man, vrouw en kathoey, de vrouwen die gevangen zitten in een mannenlichaam.
Sommigen zijn bijzonder goed gelukt, en anderen, tja, die hadden misschien wat minder geld... Of hebben het door de buurman laten doen.
Die zijn minder goed geslaagd zeg maar.
Apart om te zien, echt waar.
Aankleden maar weer en verder naar Phuket.