Ten eerste, goed idee om ze verstelbaar te maken.
Het is echter zeer belangrijk bij deze balljoint extenders dat ze sterk genoeg zijn!
Bij straatauto's zal dit nog niet zo'n vaart lopen, maar ik heb al bij verschillende circuitgolfjes gezien dat deze variant:
en deze variant
afgebroken waren, en niet omdat ze ergens tegenaan gereden waren.
Het probleem zit hem in de overgang tussen het dunne deel wat het fusee ingaat en het dikke deel eronder.
Het dunne deel is in de basis te zwak om volledig tot aan de kogel eronder dezelfde dikte te laten. Er komen immers grotere krachten op die je door deze constructie introduceert. (je maakt in feite een arm waar een moment op komt). Daarom word deze dus net onder het fusee dikker gemaakt.
Deze grotere dikte helpt, ook om als het ware het geintroduceerde moment tegen het fusee aan af te steunen. Maar in de basis is het dunne deel nog steeds te zwak. Alle spanningen gaan nu via het dikke deel, door de zeer scherpe radius over in het dunne deel. In deze radius lopen de spanningen te hoog op waar door ze op den duur door vermoeiing kunnen breken.
De enige manier om dit op te lossen is door een variant als deze, vast te lassen aan je fusee:
zoals dit, dan vloeien de spanningen via het dikke deel direct je fusee in.
Als jij dit dus instelbaar wilt maken, heb je dus een pen die zo dik is als het deel wat het fusee ingaat, en daaromheen ringen of een bus om de hoogte in te stellen, oftewel veel te zwak!
Let ook op de stuurarmen bij gebruik van deze balljoint extenders. Deze moet je in ruststand zo goed als evenwijdig aan je draagarmen hebben staan, om zo bumpsteer te voorkomen. Wat meestal inhoudt dat je deze onderop je fusee moet monteren in plaats van er boven op.